(Een gedicht voor mensen die tegen of voor van alles zijn)

Op de kaft van een kinderboek een meisje
een fles in de hand met erin een brief
de zee voor haar, dat tot ver in haar verbeelding reikt
De brief van hoop tot aan verwachtingen
van vriendschappen met mede-aardbewoners
uit de zee, een leven, een zeemeermin
uit de zee, op een eiland, een eenhoorn
een regenboog aan fantasie

De fles zet ik geschrokken terug
in de kast met meisjesdromen
geen meer in een kapot gaande wereld
van regels en geen plezier
teveel uitgeleefd, té weinig ingeleefd
elke lelijkheid vervangt de andere
de een zichtbaar en de ander ingeslikt

In tweestrijd: welke vrijheden mogen behouden
welk individu ben ik dan
met mijn handen op mijn rug
ruik ik de frisse lucht astmatisch

! maar soms wil ik in een vliegtuig met een zwarte piet om een vuurtje heen dansen in mijn roze niet hema-jurkje terwijl de waterpijp klaarstaat om na de opgelaten ballonnen kleurrijk tegen blauwe lucht er vuurwerk knalt terwijl we de liefde bedrijven met de lelijkheid

– Viviane Rose, 2018