Muren

Gezocht: muur

Druk mij waartegen jij mij wil nemen
Ik vang je op met open armen en benen


Gevonden: muur

Tegen muren aanlopen
Met bordjes: ik waak hier: ‘geduld’
Ik klop met mijn hoofd aan
Tot bloedens toe
Geen man doet open

Niemand leeft

Niemand leeft

Ademen wordt gewoonte

In onze bewegingen staan we stil

We denken de wereld te begrijpen

Maar we begrijpen onszelf niet eens

Vers

Je geurt hangt als parfum
Om mij heen
Geven mij
Neigingen van happen

Lege potjes vangen
Enkel meer leegte
Dus kom snel weer
Nu het ruiken van je
Tot herinnering is
En het naar herkenning snakt

Dat ene moment

Aan mijn liefde van nu, omdat ik weet hoe het voelt... al is het nooit hetzelfde.
  
 
(een kleine twee jaar terug in de tijd...)

Daar stond ik
Voor een station
En toen viel het in
Met een decor
Van grijze tegels en bebouwing
Met het geluid van geratel over rails
De wolken bewogen
Als een dikke benauwde deken
Vertraagd in de tijd

Een moment dat bijblijft
Als dat ene moment

Het was over
Duidelijk
Er was geen mogelijkheid meer terug

---

Een dag later
Stond ik daar
Op je verjaardag nota bene
De afwas speelde zich af onder mijn handen
Mijn hoofd stond anders

Je viel stil
Het was je duidelijk
Er was iets

Er was geen mogelijkheid meer terug

Door mijn tranen heen
De jouwe in de maak
Vertelde ik je:
“Het is over”

Grenzeloos

Een druppeltje speeksel
In je mondhoek
Het moment bewaarde zich als een film still

In mijn fascinatie vergat ik
De gereedheid van mijn tong
Om te likken
Het te laten versmelten met mijn vocht

Of was het al ons vocht?
Dat samen kwam
Na tongen als een danspaar elkaar omcirkeld hadden

Zelfs je tandenborstel zou ik likken
Noem dat vies
Ik noem het bij zijn naam
Grenzeloze hartstocht