Een druppeltje speeksel
In je mondhoek
Het moment bewaarde zich als een film still
In mijn fascinatie vergat ik
De gereedheid van mijn tong
Om te likken
Het te laten versmelten met mijn vocht
Of was het al ons vocht?
Dat samen kwam
Na tongen als een danspaar elkaar omcirkeld hadden
Zelfs je tandenborstel zou ik likken
Noem dat vies
Ik noem het bij zijn naam
Grenzeloze hartstocht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten