Dat ene moment

Aan mijn liefde van nu, omdat ik weet hoe het voelt... al is het nooit hetzelfde.
  
 
(een kleine twee jaar terug in de tijd...)

Daar stond ik
Voor een station
En toen viel het in
Met een decor
Van grijze tegels en bebouwing
Met het geluid van geratel over rails
De wolken bewogen
Als een dikke benauwde deken
Vertraagd in de tijd

Een moment dat bijblijft
Als dat ene moment

Het was over
Duidelijk
Er was geen mogelijkheid meer terug

---

Een dag later
Stond ik daar
Op je verjaardag nota bene
De afwas speelde zich af onder mijn handen
Mijn hoofd stond anders

Je viel stil
Het was je duidelijk
Er was iets

Er was geen mogelijkheid meer terug

Door mijn tranen heen
De jouwe in de maak
Vertelde ik je:
“Het is over”